Δ’ Δημοκρατία

                                                                          Φεβρουάριος 2010

                           Η Δ’ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

                            ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

  Και

  Ενώ η Παγκόσμια Κοινότητα ανησυχεί για την εξελεγκτική πορεία της Ελλάδος.

  Ενώ η Ευρωπαϊκή  Ένωση αναρωτιέται, εάν μπορεί να κρατήσει περαιτέρω την Ελλάδα εις την Ευρωζώνη.

  Ενώ τα Εθνικά μας θέματα ευρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, με πιθανή ακόμη μια ευρύτερη ήττα,

  Ενώ αδυνατούμε ακόμη και τους εξοπλισμούς να καλύψουμε.

  Ενώ έχουμε το 25% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας.

  Η Ελληνική πολιτική αλλά και ακαδημαϊκή ηγεσία του τόπου κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.

  Οι Κυβερνώντες μετά από 60 ημέρες διακυβέρνησης εκ των 100 ημερών που εζήτησαν είτε ευρίσκονται εκτός Ελλάδος σε διεθνείς πορείες δίχως συντονισμό Κυβερνητικού έργου αδυνατώντας ακόμη να τοποθετήσουν εκτελεστικά όργανα της Εξουσίας (Γεν. Γραμματείς).

  Άλλοτε δέ αποσύρουν ή επαναφέρουν αποφάσεις της προηγούμενης ημέρας.

  «Ευτυχώς» την πρώτη ημέρα διακυβέρνησης απάλειψαν τον όρο «Μακεδονία – Θράκη» από το μόνο υπουργείο εκτός Αθηνών, ευρισκόμενο στις παρυφές της Ακριτικής Ελλάδας, καθώς και το Υπουργείο Αιγαίου.

  Οποίος Αμοραλισμός.

  Η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί να βγάλει καινούργιο αρχηγό. Είχε την πολυτέλεια επί δύο μήνες να ταλαιπωρεί την ψυχολογία των πολιτών με τις κακότροπες αντεκλίσεις των στελεχών της.  Με αυτή την αντιπαλότητα  απεκαλύφθη ένας από τους  λόγους για τον οποίο, οι κυβερνήσαντες επί έξη Χρόνια οδήγησαν την Ελλάδα στην «ξέρα».

  Άνθρωποι ελάχιστοι με παιδαριώδη πολιτική σκέψη, τους οποίους μέχρι χθες περιέβαλε το φωτοστέφανο του Δημοσίου ατόμου, απεδείχθησαν ότι ήσαν γυμνή.

  Επί 60 ημέρες ανύπαρκτοι στην βουλή, η οποία ως εκ τούτου δεν λειτουργεί ουσιαστικά.

  Ανύπαρκτοι στον έλεγχο της Δημοκρατίας.

  Ανύπαρκτοι στην προστασία του πολίτη.

  Αλλά μήπως και ήσαν υπαρκτοί όταν το κράτος κατρακυλούσε στον Καιάδα της Καταστροφής.

  Και εμείς οι Έλληνες θα πρέπει ν’ αντιπαρέλθουμε ολ’ αυτά και να πάμε να επιβεβαιώσουμε με την ψήφο μας την διακύνιση αυτών των κακών δι’ αυτών των μετριοτήτων της πολιτικής.

  Και ενώ η οικονομία οδηγεί την Χώρα σε πτώχευση, τα’ αριστερά κόμματα συνεχίζουν με την στείρα πολιτική τους να οδηγούν την Χώρα ακόμη ποιο βαθειά. Φυσικά αυτός είναι ο στόχος τους. Όταν στερούν τις δυνατότητες ανάπτυξης δια των καταλήψεων ζωτικών χώρων της οικονομίας.

  Εάν η Χώρα δεν εμβατιστεί σε μια διαφορετική ψυχονοητική κουλτούρα μια διαφορετική κοινωνική αντίληψη ποιο απαιτητική, καλύτερα ενημερωμένη και ούχι δογματική δεν θα γίνει τίποτα ουσιαστικό τ’ οποίο θα ηδύνατο να βγάλει την Χώρα από την διαχρονική Κρίση που βρίσκεται τα τελευταία τριάντα Χρόνια. Κρίση την οποίαν προκάλεσαν πλείστοι όσοι παράμετροι της δημόσιας Ζωής. Όπως:

  Η καταστροφική επέλαση της πολιτικής φιλοσοφίας των καταλήψεων προκειμένου να καταστραφούν οι εν δυνάμει τότε βιομηχανικής εξέλιξης βιοτεχνικές υποδομές.

  Η επέλαση της ανεξέλεγκτης Χορηγίας των δις Ε από την ΕΕ προς κάθε επιτήδειο μεγάλο Αγρότη.

  Αποτέλεσμα τούτου υπήρξε η μη ανάπτυξη της βιομηχανίας καθώς και η μη ουσιαστική ανάπτυξη της Γεωργικής παραγωγής ένα από τ’ άμεσα  αποτελέσματα της οποίας υπήρξε η κάθετη ανάπτυξη της αστυφιλίας έμμεσο αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε η υπερπληθώρα επιστημόνων αλλά και νέων άνεργων με ταυτόχρονη σύγχρονη όξυνση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας.

  Εάν η Ελληνική Κοινωνία δεν αναζητήσει το αύριο με βάσει τις παραπάνω επισημάνσεις ώστε εφαρμόζοντας ποιο αποφασιστικά και ριζοσπαστικά νέες δημοκρατικές μεθόδους και ιδεολογίες δίχως δογματική προσήλωση, διαχρονικά θα παραμείνει στην υποβαθμισμένη θέση της υπανάπτυκτης κοινωνίας και θα αδυνατεί μονίμως να διεκδικεί και τα πλέον δίκαια  εκ των Εθνικών της συμφερόντων.

  Ήδη βρισκόμαστε σε συνθήκες Εθνικής Κρίσης.

  Η οποιαδήποτε λύση προς έξοδο εξ αυτής χρειάζεται πανεθνική ομόθυμη συμμετοχή. Μόνο έτσι μπορεί να λυθεί το δημοσιονομικό πρόβλημα της Χώρας και ν’ αποκατασταθεί η διεθνής αξιοπιστία της.

  Η εαντόσημη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων προκειμένου να επιτευχθεί η έξοδος από την κρίση αποτελεί αδείριτο υποχρέωση αυτών προς τον Ελληνικό Λαό.

  Και είναι αμεταβίβαστες η υποχρέωση αυτή διότι το σύνολον του πολιτικού κόσμου προκάλεσε εδώ και τριάντα Χρόνια την αποδόμηση της Ελλάδας Κοινωνικά – Πνευματικά – Οικονομικά.

  Όλοι αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί οδήγησαν την Χώρα στην ανυποληψία και την παρακμή.

  Είναι υποχρεωμένοι να επανορθώσουν ή ν’ αποχωρήσουν ανεξαιρέτως όλοι ώστε να σχηματισθεί στην συνέχεια Κυβέρνηση προσωπικοτήτων η οποία θα πρέπει να προχωρήσει στην Δημιουργία Δημοψηφίσματος προκειμένου να τελειώσει η Γ’ Δημοκρατία και ν’ ανατείλει η Δ’ Δημοκρατία στην Ελλάδα.

  Κωνσταντίνος Γεροντής

  Οδοντίατρος

 Πρόεδρος

ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΟΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ

      ΜΕΛΕΤΩΝ 

                                                                              Email  k.gerondis@yahoo.gr