ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 27/9/2011
ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ
Η κοινωνικό – οικονομική πραγματικότητα, στην χώρα μας, όπως διαμορφώνεται με αρνητικό πρόσημο σε καθημερινή βάση, οδηγεί τους Έλληνες πολίτες και σε ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό, στην απόλυτη φτώχεια.
Δυστυχώς, αυτή η μεγάλη αλήθεια, δεν προδικάζει για την Ελληνική Κοινωνία, Ειρηνικές εξελίξεις, για τα επόμενα χρόνια.
Εις αυτήν δε την τραγική κατάπτωση της κοινωνίας μας, οδηγεί το ξετύλιγμα ενός δυσοίωνου κουβαριού με αποκαλυπτόμενα γεγονότα της επιπόλαια ανεύθυνης επί χρόνια τώρα, εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας αυτού του τόπου.
Γεγονότα τα οποία στιγματίζουν δυσοίωνα, σε καθημερινή βάση, την Ζωή των πολιτών και για άγνωστο χρόνο από σήμερα και μετά.
Το ξετύλιγμα του κουβαριού επιβεβαιώθηκε με το «λεφτά υπάρχουν».
Εις την συνέχεια, αποκαλύπτεται, ότι προ αυτής της πολιτικής υπόσχεσης, έχουν γίνει διερευνητικές επαφές με το Δ.Ν.Τ και τον κ. Στρός Καν, από κάποιους δε επιτήδειους την ίδια περίοδο αρχίζει η προμήθεια των περιβόητων CDS υπέρ της χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Τα spreads δανεισμού της χώρας μας ενώ κατά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης από τον κ. Παπανδρέου, είναι σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα και ακριβώς σε αυτή την περίοδο μας προσφέρονται τεράστια ποσά με χαμηλές επιβαρύνσεις, προκειμένου να επικαλύψουμε τις υποχρεώσεις δέκα οκτώ μηνών, εμείς οδηγήσαμε τον δανεισμό μας όταν τα περιβόητα spreads δεκαπλασιάσθηκαν σε κόστος. Και για να το καταφέρουμε αυτό παρομοιάζουμε την Ελλάδα με τον Τιτανικό τους δε Έλληνες ως Τεμπέληδες και Φοροκλέφτες.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι αναδεικνύεται το Μνημόνιο του Μαΐου με την έλευση και του ΔΝΤ σαν λύση σωτηρίας για την Ελλάδα. Σε κάθε δόση του Μνημονίου που προκύπτει προστίθενται νέα βάρη, στον δύσμοιρο Λαό και ως επαίτες εκλιπαρούμε τους δανειστές και εισπράτουμε μαζί με την από – τοκή δόση και την Χλεύη των «φίλων».
Στην συνέχεια η Ελλάδα πάει διακοπές, αδυνατεί να εκτελέσει αυτά που υποσχέθηκε και τελικά μαζεύει από τα εύκολα ταπεινά βαλάντια, τα ελάχιστα που απομένουν.
Ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, αλλά κρατικές σπατάλες και αύξηση των Κρατικών δαπανών είναι το συνακόλουθο των Δέκα οκτώ μηνών που πέρασαν μετά την υπερψήφιση του πρώτου Μνημονίου από φερέλπιδες βουλευτές.
Προκειμένου να ημερέψει την Τρόικα υπόσχεται την εκποίηση της Δημόσιας περιουσίας για 50 Δις καθώς και το κυνήγι της φοροδιαφυγής. Το επόμενο πρωί ο Κυβερνήτης αυτής της χώρας αρνείται του λόγου το αληθές ως προς τα 50 Δις. Επανέρχεται μετά από ολίγον και επιβεβαιώνει αυτό προσπαθώντας να ξεπουλήσει την Δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φανής. Ως προς την φοροδιαφυγή οι έχοντες και κατέχοντες μονίμως διαφεύγουν. Οι διαρροές κεφαλαίων έχουν πάρει ανέξοδα ενδημική πορεία προς την αλλοδαπή.
Αδυνατεί να συγκεντρώσει αυτά που υπογράφει. Προχωρεί έτσι στην υπογραφή ενός άφρωνος μνημονίου που αποκλειστικό στόχο έχει να ξεπουλήσει πλέον το σύνολο του πλούτου της πραγματικά πάμπλουτης Ελλάδας, με άπειρες δυνατότητες αξιοποίησης που περικλείει ο Ελλαδικός χώρος.
Ενώ η χώρα ζει μια τραγική πραγματικότητα ξετυλίγεται το κουβάρι αποκαλύπτοντας τις μεθοδεύσεις πλασματικής αύξησης του ελλείμματος κατά τρεις τουλάχιστον ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (10 Δις Ε) με υποκινητές την ίδια την Ελληνική Κυβέρνηση διά της Αρμόδιας Υπηρεσίας.
Έτσι καταλήγουμε στα χέρια του ΔΝΤ αλλά και των Ευρωπαίων «Φίλων μας».
Το μόνο καλό από την όλη ιστορία είναι ότι έτσι γνωρίσαμε τους κρυφούς εχθρούς μας.
Και ενώ στην Κοινωνική Ζωή του τόπου εξελίσσονται καθημερινά χιλιάδες δράματα, μη πιστεύοντας ακόμη εάν ζούμε έναν ονειρικό εφιάλτη ή μια Εφιαλτική πραγματικότητα στη πολιτική εξελίσσεται ένα παιχνίδι του παραλόγου. Έχουνε πλέον διαμορφωθεί πλήρη αδιέξοδα στην πολιτική Ζωή της χώρας.
Η μεν Κυβέρνηση, η οποία έχει και την πρώτη ευθύνη διαχείρισης της κρίσης, κρίση την οποίαν κυρίως η ίδια έφερε, είναι αδύνατον με συνέπεια και υπευθυνότητα να διαχειριστή. Αλλοπρόσαλλα σε τελείως διαφορετικές κατευθύνσεις κινούνται βασικοί της Υπουργοί.
Η μία μετά την άλλη αναιρούνται οι αποφάσεις που λαμβάνονται, οι δε φορολογικές επιβαρύνσεις προς τους αδύνατους κρίκους της κοινωνίας αυξάνονται με αριθμητική πρόοδο, σαφές αποτέλεσμα των οποίων θα είναι να αυξηθούν τα ελλείμματα ακόμη μεγαλύτερα επί του προϋπολογισμού.
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν πτώχευσε μόνο στα οικονομικά της. Το χειρότερο είναι ότι πτώχευσε κυρίως στα μυαλά της.
Ομιλούμε πλέον για κούρεμα 50% και πολλοί Υπουργοί επαίρονται του γεγονότος «Μωραίνει ο κύριος ον βούλεται απωλέσαι»
Σε καθημερινή φάση πλέον ο Πρωθυπουργός ομιλεί για πτώχευση της χώρας μας. «Της Πατρίδας» όπως ο ίδιος ως μετανάστης αναφέρεται. Και τολμά ο κύριος αυτός να παραμένει ακόμη ως Πρωθυπουργός.
Όταν η χώρα έχει πτωχεύσει καθώς και οι πολίτες της επί των ημερών της παρούσης ηγεσίας, με το μεγαλύτερο μέρος Ευθύνης δικό της.
Όταν η Κυριαρχία της χάνεται από αλλοδαπούς κατακτητές.
Όταν η ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον είναι δεδομένη.
Αλλοίμονο στον τόπο που έτυχε τέτοιας κακής επιλογής.
Κ. Γεροντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου